14:21 Ստամբուլը պետք է արյան ծով դառնա , ինչպես Հայաստանը դարձավ | |
 Երեկվանից համացանցում հայտնվել են կադրեր , որտեղ ներկայացված են Թուրքիայում կատարվող վայրագությունները : Հայ օգտատերերից շատերը էմոցիաների ազդեցության ներքո իրենց ցավն ու ափսոսանքը արտահայտեցին և դատապարտեցին թուրք ժողովրդի հանդեպ կատարվող բռնությունները: Բայց այնուամենայնիվ մենք պետք է ոչ թե էմոցիաների ներքո գնահատական տանք Թուրքիայում կատարվող իրադարձություններին , այլ էմոցիաներից դուրս : Օսմանյան կասրությունը մնում է նույն դահիճը , որը տարիներ առաջ չվարանեց կտրել հայի կոկորդը , մոռթել նրա ապագան ու գալիքը : Եվ այսօր մենք ցավենք մի ազգի համար , որը մինչ օրս հերքում է ցեղասպանությունը և հպարտանում է իր նախնիների կատարվածով , դա առնվազն նշանակում է , որ մենք մոռացել ենք 1915 -ը : Եվ հետո մենք ևս ետ չենք մնում Թուրքիաից ,մեր երկրում տիրող վայրագություններով : Մենք ունեցանք մարտի 1 , որը խլեց 10 մարդու կյանք , հարյուրավորները տարբեր մարմնական վնասվածքներ ստացան և այլն , բայց այդ ժամ թուրքը ոչ թե ցավում էր հայերի համար , այլ հրճվում սպանվող հայերի դիակների վրա : Ճիշտ է , մենք էությամբ թուրք չենք և մեր մեջ մարդասիրությունը մեծ է , անկախ մարդու ազգային տեսակից , բայց և մենք չպետք է մոռանանք , որը մենք պահանջատեր ենք և չենք մոռացել թուրքի կողմից իրագործված եղեռնը : Մի պահ մտածեք , որ նույն սառնասրտությամբ և ավելի սարսափելի վայարգությամբ տարիներ առաջ թուրք զինվորականների կողմից տանջամահ են եղել միլիոնավոր հայեր և այդքանից հետո ցավել Թուրքիայում կատրվող իրադարձությունների համար , կարծում եմ մեծ սխալ է: Հ.Գ. Թող Աստված ների ինձ , եթե իհարկե արժանի եմ ներման , բայց ես չեմ կարող ցավել մի ազգի համար , որը փորձելի է գոյության գրքից իմ անունը սրբել: Facebook ի օգտատեր` Գագիկ Ավետիսյան Աղբյուրը`https://www.facebook.com/Gag.Avetisyan1991?fref=pb&hc_location=profile_browser http://oratert.do.am | |
|
| |
| Մեկնաբանություններն ընդամենը՝: 0 | |
