22:43 Շարքային միլիոնատերերի հանրապետությունը | |
 Այսօր կրկին տոն է, մայիսյան տոների վերջին ակորդը՝ մայիսի 28-ը, երբ հայ ժողովուրդը նշում է Առաջին հանրապետության օրը: Այդ հանրապետության ծննդի, պատմության, կենսագրության և անկման մասին բավականաչափ հայտնի է, սակայն միևնույն ժամանակ ակնհայտ է նաև, որ շատ-շատ բաներ դեռ հեռու են հանրային իմացության պաշարից և չեն համալրել այն: Առաջին հանրապետության պատմությունն իսկապես հարաբերական է, բայց փաստ է մի բան, որ այն հագեցած է եղել վառ դեմքերով, վառ անհատներով: Տոնական օրը Հայաստանում սովորաբար ընդունված է վերածել կենացների և պաթետիկ ելույթների հավաքույթի, ասել շենշող բառեր պետականության, անկախության, հերոսության, հայրենիքի, կյանքը հայրենիքին տալու մասին: Իրականում, սակայն, այս ամենի առանցքում մարդն է, ով հայաստանյան անգամ ամենա-ամենա տոների ընթացքում մղվում է հետին պլան և դառնում ընդամենը պաթոսը սպասարկող՝ այն դեպքում, երբ մարդուն պետք է սպասարկեն և՛ առօրյան, և՛ տոները, ամեն մեկը՝ յուրովի: Այս տեսանկյունից՝ Առաջին հանրապետության էջերը հարուստ են մարդկանցով՝ խարիզմատիկ, սկզբունքային, արժեքներ դավանող, մտածող, կռվող մարդկանցով՝ չնայած այդ տարիների պատմության հարաբերականությանը, չնայած գործված մեծ ու փոքր սխալներին: Եվ ահա, այս ֆոնին արժե համեմատել իրավիճակները ժամանակակից Հայաստանում կամ Երրորդ հանրապետությունում, ինչպես հաճախ նշվում է: Խնդիրն այն է, որ այսօր էլ հայաստանյան պատմությունը հարաբերական է, այսօր էլ միջազգային իրավիճակը բարդ է ու անորոշ, ու անկասկած է, որ այսօր էլ կարևոր են դեմքերը, որոնք դասեր քաղելով Առաջին հանրապետությունից՝ երրորդը զերծ կպահեն անկումից: Բայց այստեղ, ահա, հարց է առաջանում՝ իսկ Երրորդ հանրապետությունում կա՞, օրինակ, Արամ Մանուկյան, որը լինելով պետության առաջին դեմքը՝ կարող էր ապրել շարքային քաղաքացու կենցաղով և մեռնել տիֆից: Մեռնելու կոչ այսօրվա որևէ պաշտոնյայի չենք անում, սակայն համաձայնեք, որ համեմատությունը չափազանց խոսուն է և առարկայական: Պետք չէ սովի կամ տիֆի մատնվել, սակայն այսօր կա՞ արդյոք հայաստանյան իշխանական համակարգում բարձրաստիճան մեկը, ով կապրի նման շարքային կենցաղով, ով կլինի իսկապես քաղաքացիներից մեկը: Այս մասին շատ են հայտարարում և՛ այսօրվա իշխանությունները, և՛ նրանց, այսպես ասած, ընդդիմադիրները, սակայն իրական կյանքում նրանք շարքայիններից մեկը չեն, նրանք ամենաշարքային միլիոնատերերից մեկն են: Սա է խնդիրը Առաջին և Երրորդ հանրապետությունների միջև: Եվ, ըստ էության, եթե Առաջինի ֆիզիկական անկումն արդեն պատմություն է, Երրորդ հանրապետությունը վաղուց արդեն տոտալ անկման շեմին է, որում ֆիզիկական բաղադրիչը գուցե հարաբերական է և նույնիսկ բացակայում է։ Սակայն ժամանակակից աշխարհում պետությունները ֆիզիկապես մնում են կանգուն և անկում են ապրում միայն բարոյապես: Հովհան Մանդակունի Աղբյուրը`http://www.1in.am/arm/armenia_analysis_187218.html http://oratert.do.am | |
|
| |
| Մեկնաբանություններն ընդամենը՝: 0 | |
